کاشت والو احمد (AGV)؛ درمان مؤثر برای گلوکوم مقاوم
کاشت والو احمد یا Ahmed Glaucoma Valve (AGV) یکی از روش‌های جراحی پیشرفته برای کنترل گلوکوم مقاوم به درمان دارویی است. گلوکوم مقاوم، نوعی از آب‌سیاه چشم است که فشار داخل‌چشم (IOP) با دارو یا سایر روش‌ها به‌خوبی کنترل نمی‌شود و خطر آسیب دائمی به عصب بینایی وجود دارد.
در یک مطالعه گذشته‌نگر که بین سال‌های ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۸ انجام شد، اثربخشی و ایمنی این روش در بیماران مبتلا به گلوکوم مقاوم بررسی شد. نتایج نشان داد که کاشت AGV باعث کاهش قابل‌توجه فشار داخل‌چشم، کاهش نیاز به داروهای ضدگلوکوم و بهبود نسبی بینایی می‌شود
نتایج اصلی مطالعه
1. کاهش فشار داخل چشم (IOP)
• پیش از جراحی: میانگین فشار داخل‌چشم ۳۱.۷ ± ۱۱.۴ میلی‌متر جیوه
• پس از جراحی: کاهش به ۱۳.۹ میلی‌متر جیوه در سال پنجم و ۱۶.۳ میلی‌متر جیوه در سال هشتم (p < 0.05) این کاهش چشمگیر نشان می‌دهد که کاشت والو احمد می‌تواند فشار داخل‌چشم را در طولانی‌مدت کنترل کند.
2. کاهش مصرف دارو
• قبل از جراحی: میانگین ۳.۸ ± ۱.۴ دارو ضدگلوکوم
• بعد از جراحی: کاهش به ۲.۴ دارو در سال پنجم و ۲.۶ دارو در سال هشتم این کاهش مصرف دارو، کیفیت زندگی بیماران را بهبود می‌دهد و وابستگی به درمان دارویی را کمتر می‌کند.
3. میزان موفقیت جراحی
• در یک سال: حدود ۷۲.۶٪ موفقیت
• در پنج سال: حدود ۶۳.۷٪ موفقیت
• در بیماران با انواع مختلف گلوکوم: موفقیت بیش از ۵۰٪ باقی ماند، به جز گلوکوم عروقی ناشی از انسداد ورید شبکیه که نتایج ضعیف‌تری داشت.
• نیاز به عمل مجدد: حدود ۳۷٪ بیماران به جراحی مجدد (به‌جز عمل آب‌مروارید) نیاز داشتند.
4. عوارض شایع
• مرحله اولیه پس از جراحی:
• هیفیما (خونریزی در اتاقک قدامی چشم): ۱۲.۶٪ موارد
• هیپوتونی گذرا (کاهش موقتی فشار چشم): ۸.۱٪ موارد
• مرحله دیررس:
• بلب کپسوله شده (Encapsulated bleb): حدود ۱۵.۱٪ موارد
جمع‌بندی و نتیجه‌گیری
کاشت والو احمد (AGV) یک روش جراحی مؤثر برای کنترل فشار داخل‌چشم در بیماران مبتلا به گلوکوم مقاوم است. این روش علاوه بر کاهش فشار چشم، وابستگی به داروهای ضدگلوکوم را نیز کاهش می‌دهد.
با این حال، موفقیت جراحی در طول زمان کاهش می‌یابد و عواملی مانند فشار اولیه بالا و بروز عوارض شدید پس از عمل می‌توانند احتمال شکست درمان را افزایش دهند
